| Başlık | Uzaktan İngilizce Eğitiminde Öğretim Diyaloğu Kullanımı |
| Öğrenci | Hayır |
| Yazar(lar) |
Yazar 1 Name: Evrim Genç Kumtepe Org: Anadolu Üniversitesi Country: TR E-mail: egkumtepe_AT_anadolu.edu.tr Yazar 2 Name: Nazife Şen Ersoy Org: Anadolu Üniversitesi Country: TR E-mail: sen.nazife_AT_gmail.com |
| Anahtar Kelimeler | Uzaktan İngilizce Eğitim, Etkileşim |
| Özet | Uzaktan İngilizce Eğitiminde Öğretim Diyoloğu Kullanımı Bilginin ve iletişimin hızla geliştiği 21. yüzyılda, geleneksel sınıfların yerini teknoloji destekli sınıflar almaya başlamış ve buna paralel olarak da yönetici, öğretmen ve öğrenci modelleri değişime uğramıştır. Uzaktan eğitim, günümüz küreselleşme koşullarında örgün eğitimin bugün için 'olmazsa olmaz tamamlayıcısı' görevini üstlenmiştir. Tarama çalışması olarak desenlenen bu araştırma, önlisans öğrencilerinin uzaktan eğitim teknolojileri yoluyla sunulan İngilizce dersindeki öğretim diyaloğu kullanma durumlarını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Geleneksel eğitimden farklı olarak sınıf ortamında öğretici ve öğrenen arasında yüz yüze etkileşimin yerine farklı etkileşim türlerinin işe koşulduğu söz konusu İngilizce 1 dersi 2013-2014 güz döneminde Ege Bölgesinde bir yükseköğretim kurumunda yürütülmüştür. Çalışmanın kuramsal çerçevesi Gorsky ve Caspi (2005) dayanmaktadır. ÖDK uzaktan eğitimde etkileşime yönelik ortaya atılan diğer kuramsal yapıların aksine, eğitim sistemlerinde işe koşulan mekanizmaları basit ve doğru bir şekilde açıklaması ve ölçülebilir operasyonel tanımlar sunması bakımından geçerliliği sınanabilen bir kuramdır. Öğretim sistemlerini; kişinin kendisiyle kurduğu öze dönük (intrapersonal) ve diğer bireylerle gerçekleştirdiği bireylerarası (interpersonal) öğretim diyalogları olduğunu öne süren ÖDK, üç varsayıma dayanmaktadır. Bunlar; (1) bir öğretim sistemindeki her unsur, ya diyalog ya da diyaloğu destekleyen bir kaynaktır; (2) tüm öğretim sistemlerinde ortak olan belli yapısal ve insan kaynakları, sınıf içinde ve dışında ortaya çıkan ya da çıkabilen diyaloğun süresi, düzeyi ve türü ile doğrudan ilişkilidir ve son olarak (3) belirli durumlarda oluşturulmuş diyaloglar öğrenme çıktıları ile ilişkilidir (Gorsky vd., 2008). Uzaktan İngilizce 1 dersini alan öğrencilerinin öğretim diyaloğu kullanımını belirlemeye yönelik gerçekleştirilen bu araştırmada temelde iki soruya yanıt aranmıştır: Öğrenciler ders materyallerine ve verilen ödevlere yönelik; 1. Bir sorun yaşıyorlar mı? 2. Herhangi bir güçlükle karşılaştıklarında ne tür diyalojik davranışlar sergiliyorlar? Çalışmada veri toplama amacıyla Gorsky ve Caspi tarafından geliştirilen “Öğrenmeye Yönelik Taktiksel Yaklaşımlar Sormacası” söz konusu araştırmacıların izni alınarak Türkçeye çevrilmiş ve araştırmanın bağlamına göre uyarlanarak kullanılmıştır. Temelde 9 ana soru ve bunlara bağlı alt sorulardan oluşan sormaca, web-tabanlı bir anket oluşturma yazılımı kullanılarak sanal ortama aktarılmış ve katılımcılara internet üzerinden mesaj ve eposta aracılığı ile ulaştırılmıştır. Dersi alan 1.912 öğrencinin hepsine sormaca gönderilmiş ve 171 öğrenciden yanıt alınmıştır. Betimletici istatistiklerle analiz edilen veriler doğrultusunda katılımcıların 104’ü kadın, 68’i erkektir; yaş aralığı 20 ile 37 arasındadır. İngilizce 1 dersinden yüksek not almayı ne derece önemsediklerine yönelik soruya öğrencilerin yarısına yakını (%43) çok yüksek derecede önemsediklerini, sadece bir kişi ise çok düşük derecede önemsediğini belirtmiştir. Dersin zorluk düzeyinin ne olduğuna ise öğrenenlerin yarısından fazlası (99 kişi) “orta”, 14’ü “çok zor” ve 6 öğrenci de dersi “çok kolay” bulduğunu ifade etmiştir. Ders süresince ne şekilde öğrenmeyi tercih ettikleri sorusuna öğrenenlerin %54’ü “diğer öğrenenlerle birlikte” biçiminde cevap verirken, geri kalanı da “bireysel (kendi kendime)” öğrenmeyi tercih ettiğini belirtmiştir. Öğrencilerin İngilizce 1 dersine başlamadan önce dersi alanlar arasından en az bir kişiyi tanıyıp tanımadıklarını belirlemeye yönelik soru için katılımcıların 111’inin en az bir kişiyi tanıdığını, 59’u ise dersi alanlar arasında dersten önce hiç kimseyi tanımadığını belirtmiştir. Öğrencilerin ders materyallerini çalışırken anlamadıkları bir bölümle karşılaştıklarında veya kavramsal bir sorun yaşadıklarında bunun üstesinden gelmek için uyguladıkları stratejiler belirlenmek istenmiştir. Sormacada 8 madde halinde bir takım stratejiler verilmiş ve öğrencilerden bunları uygulama durumlarını “evet” ya da “hayır” biçiminde seçmeleri beklenmiştir. Buna göre kavramsal bir sıkıntı yaşadığında dersin konu anlatım videosunu tekrar izlediğini belirten 151, bu stratejiyi uygulamadığını ifade eden ise 19 öğrenci vardır. Öte yandan dersin konu anlatım sunum dosyasını okuduğunu belirten öğrencilerin azınlıkta (%39) olduğu görülmektedir. Dersi alan diğer öğrencilerle iletişime geçtiğini belirten 115 öğrencinin ise bu iletişimi nasıl gerçekleştirdikleri de sorulmuştur. Soru için bir öğrenci birden fazla etkileşim yöntemi belirtebilmiştir. Buna göre; 115 kişi “yüz yüze görüşme yoluyla”, 26 kişi “sosyal paylaşım ağları ile”, 19 kişi “e-posta”, 16 kişi “telefon” ve 10 kişi de bunların dışında farklı bir yolla iletişim kurduklarını ifade etmişlerdir. Nitekim araştırmada elde edilen bu bulgular, Caspi ve Gorsky tarafından 2006 yılında gerçekleştirilen araştırmanın sonuçları ile benzerlik göstermektedir. Ders materyallerini çalışırken anlamadıkları bir bölümle karşılaştıklarında, öğretim elemanı ile iletişime geçtiğini belirten öğrencilerin sayısı ise yalnızca 99’dur. Bu şekilde bir diyaloğa girmediğini belirten ise 72 öğrenci vardır. Öğretim elemanı ile etkileşime giren öğrencilerin %40’ı “eşzamanlı derse katılarak”, %21’i “yüz yüze görüşme yoluyla (bilgilendirme toplantısı ve sınav zamanında)”, %21’i “sistem üzerinden mesaj atarak”, %9’u “sosyal paylaşım ağları yoluyla” ve yine %9’u dersin öğretim elemanı ile iletişime geçmede bunların dışındaki diğer yolları tercih ettiklerini belirtmişlerdir. Öğrenenlerin herhangi bir kavramsal zorlukla karşılaştıklarında öğretim elemanından çok akranlarıyla etkileşimi tercih ettiklerini söylemek hatalı olmaz. Bu araştırmanın özellikle Türkiye’de Öğretim Diyaloğu Kuramı çerçevesinde yapılacak ilk araştırma olması bakımından, diğer araştırmacılar için söz konusu kurama ve kuramın uzaktan eğitim alanındaki yansımalarına ilişkin farklı bir perspektif kazandıracağı ve farklı kurumlarda ve katılımcılarla yapılacak benzer araştırmalara öncü olacağı düşünülmektedir. Öte yandan, araştırma kapsamındaki yükseköğretim kurumuna bağlı yüksekokullardaki önlisans öğrencilerinin İngilizce derslerindeki diyalojik davranışlarının araştırılmasının, öğrencilerin öğrenme sürecinde karşılaştıkları güçlüklerin daha iyi bir şekilde anlaşılmasına olanak sağlayacağı ve ders tasarımında bu veriler ışığında yeniden düzenleneceği düşünülmektedir. Kaynakça Gorsky, P. and Caspi, A. (2005). Dialogue: a Theoretical Framework for Distance Education Instructional Systems. British Journal of Educational Technology, 36 (2), 137-144. Caspi, A.and Gorsky,P.(2006). Instructional Dialogue: Distance Education Students’Dialogic Behaviour. Studies in Higher Education, 31(6), 735-752. Internet’ten 13 Kasım 2013’te elde edilmiştir: http://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/03075070601007963. |
| Başlıklar |
AB-Bildiri E/M-öğrenme, uzaktan-eğitim, karma eğitim |
| Dosya |
 |